Søren Nors Nielsen เป็นอาจารย์เพียงคนเดียวที่ถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนที่เตรียมเข้ารับการสัมภาษณ์โดย Forskerforum ของสหภาพนักวิจัยชาวเดนมาร์ก Nielsen อดีตอาจารย์คณะเภสัชศาสตร์ ก็ตกลงที่จะพูดคุยกับUniversity World Newsสำหรับรายงานนี้UWN : เมื่อมองย้อนกลับไปในอาชีพการงานของคุณในแง่ของเหตุการณ์ล่าสุด คุณจะตัดสินใจอย่างอื่นไหม
SN : เมื่อฉันพิจารณาทางเลือกในอาชีพของตัวเองอย่างมีวิจารณญาณ
และสิ่งที่ฉันสามารถทำได้แตกต่างออกไป ฉันคิดว่าความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่สุดที่ฉันทำคือการใช้แนวทางแบบสหสาขาวิชาชีพมาใช้กับงานวิจัยของฉัน
และนี่เป็นเรื่องแปลก เนื่องจากทุกคนสนับสนุนให้มีวินัยแบบพหุวิทยาการสำหรับอนาคต เพราะนั่นคือที่ที่นวัตกรรมมักเกิดขึ้น แต่ในทางปฏิบัติ ในศูนย์กลางของความเป็นเลิศและที่ความได้เปรียบในการแข่งขันของวิทยาศาสตร์ ความเชี่ยวชาญด้านการวิจัยเป็นสิ่งสำคัญ
มีความเสี่ยงที่จะมีส่วนร่วมในหลากหลายสาขาวิชา และฉันจะเตือนผู้อื่นอย่างจริงจังโดยอิงจากประสบการณ์ของฉันเองหลังจากทำงานมา 16 ปี ที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนโดยไม่มีข้อตำหนิ
UWN : ภูมิหลังทางวิทยาศาสตร์ของคุณเป็นอย่างไร และคุณจะฝึกฝนได้อย่างไรโดยไม่ต้องมีส่วนร่วมในหลายสาขาวิชา?
SN: ฉันมีส่วนร่วมในแบบจำลองทางนิเวศวิทยาและสิ่งแวดล้อมมาตั้งแต่ปี 2528 และเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ก่อให้เกิดการถกเถียงเรื่อง ‘เภสัชในสิ่งแวดล้อม’ ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 แบบจำลองของฉันได้พัฒนาไปในทิศทางที่แสดงให้เห็นว่าระบบนิเวศได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของสังคมมนุษย์ทั้งทางตรงและทางอ้อมจากกิจกรรมที่ย่อยยับของสารพิษได้อย่างไร
สมมติฐานของฉันคือการที่การรบกวนโดยทั่วไปส่งผลกระทบต่อสมดุลทางอุณหพลศาสตร์ของระบบชีวภาพ และแน่นอนว่า ผลกระทบนี้อาจเกิดขึ้นที่ระดับของลำดับชั้นทางชีววิทยาทุกระดับ ดังนั้นจึงเกี่ยวข้องกับอิทธิพลที่อาจเกิดขึ้นกับ ‘กลไก’ หลายอย่าง
ความเข้าใจดังกล่าวเกี่ยวข้องกับความรู้ทางชีววิทยาจากทุกระดับ
– แต่ชีววิทยาดูเหมือนว่าทุกวันนี้ยังคงถูกจัดกลุ่มในสาขาวิชาย่อย แม้ว่าสิ่งเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงตลอดหลายปีที่ผ่านมา การผสมผสานระหว่างชีววิทยาและอุณหพลศาสตร์เพียงอย่างเดียวนั้นถูกมองว่าเป็นกรรมพันธุ์มากหรือน้อย อาจเป็นเพราะมันเกี่ยวข้องกับความรู้ทางเคมี กายภาพ และคณิตศาสตร์มากมาย
ยิ่งกว่านั้น ฉันได้ทำงานกับโครงการที่มุ่งนำความรู้ทางทฤษฎีที่เราได้รับมาเกี่ยวกับการทำงานของระบบนิเวศเพื่อนำไปใช้ในสาขาวิชาต่างๆ เช่น การจัดการสิ่งแวดล้อม วิศวกรรมนิเวศวิทยา ฯลฯ
ฉันรู้สึกว่าวันนี้ฉันควรจะติดอยู่กับวิทยาศาสตร์ดั้งเดิมและไม่จัดการ กับพรมแดนซึ่งไม่มีหลักประกันผลลัพธ์ที่สามารถแปลงเป็นเงินได้อย่างง่ายดาย
UWN :การควบรวมกิจการของสถาบันในเดนมาร์กส่งผลเสียต่อตำแหน่งของคุณในมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนหรือไม่ เนื่องจากตามที่ฉันเข้าใจ มหาวิทยาลัยเภสัชศาสตร์แห่งเดนมาร์กก่อนการควบรวมกิจการเป็นสถาบันอิสระ?
SN : การสร้างแบบจำลองอาจไม่เคยถูกมองว่าเป็นสายงานหลักในสถาบันนี้ แม้กระทั่งหลังจากการจัดตั้งแบบจำลองทางเภสัชจลนศาสตร์ทางสรีรวิทยา (PBPK) ทางสรีรวิทยาเป็นสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ราวปี 2546
น่าจะเป็นตอนนี้เมื่อมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนประกาศการสร้างแบบจำลองเป็น “วิชาเอกในอนาคต” พื้นที่ความพยายาม” – ตามที่อธิบายไว้ในรายงานกลยุทธ์ที่เผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ นี้ของมหาวิทยาลัย – ไม่มีใครรู้สึกผูกพันใด ๆ ที่จะต้องพยายามวิจัยดังกล่าวอย่างแม่นยำเพราะพวกเขาคิดว่าพื้นที่นั้นเป็นที่อื่น
UWN :แล้วสถาบันใดจะรับช่วงต่อการวิจัยแบบสหวิทยาการเช่นนี้?
SN : โครงสร้างมหาวิทยาลัยในปัจจุบันของเราไม่รองรับสิ่งนี้ ทั้งแบบจำลอง Humboldt หรือโครงสร้างที่ดูเหมือนว่าจะเกิดจากการควบรวมกิจการครั้งนี้ จากประสบการณ์ของผม มันเป็นปัญหาทั่วไปสำหรับมหาวิทยาลัยทุกแห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเริ่มดำเนินการตามข้อตกลงโบโลญญา
credit : coachsfactorysoutletonline.net controlsystems2012.org derrymaine.net devrimciproletarya.info dkgsys.com
